به نقل از «اقتصاد آنلاین»

عرضه اولیه چیست و چه تفاوتی با پذیره نویسی دارد؟

تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۲۲۶۲۰

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دنیای‌اقتصاد، شرکت‌های سهامی عام برای ورود به بازار سرمایه، قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می‌کنند، به این منظور پس از واریز سرمایه تعهد‌شده از سوی موسسان در شماره حساب شرکت مربوطه، نوبت به پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی سهام می‌رسد، سپس مراحل ثبت شرکت در مراجع ثبت شرکت‌ها و در نهایت با بازگشایی نماد مربوط به شرکت در بازار، سهام مذکور مورد دادوستد قرار می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در نگاه اول شاید پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی و عرضه اولیه سهام در نگاه سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاران به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ویژه سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاران جدید بورسی از شباهت زیادی برخوردار باشند. یکی از شباهت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی و عرضه اولیه، روش ثبت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سفارش است، اما تفاوت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها کجاست؟

۱- در عرضه اولیه سهام در بورس یا فرابورس، محدوده قیمتی برای سهم در نظر گرفته می‌شود، پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی اما در قیمت اسمی یعنی ۱۰۰‌تومان انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پذیرد.

۲- برای عرضه اولیه سهام یک بازه زمانی معمولا ۲ساعته در یک روز در نظر گرفته می‌شود و سپس بر اساس سفارش‌های ثبت‌شده در سیستم سهام به متقاضیان تخصیص پیدا می‌کند. در پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی اما مهلت زمانی حدکثر ۳۰ روزه در نظر گرفته می‌شود.

پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسان با شروع زمان پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی می‌توانند سفارش‌های خود را در سیستم معاملاتی ثبت کنند و این فرآیند تا زمانی که تمام اوراق موردنظر شرکت عرضه شود ادامه پیدا می‌کند. این فرآیند ممکن است در همان روز اول پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی به اتمام رسیده یا تا پایان مهلت مقرر تداوم یابد و حتی در برخی موارد در صورت عدم‌تکمیل پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی احتمال تمدید زمان پیش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بینی شده نیز وجود دارد.

۳- مهم‌ترین تفاوت پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی و عرضه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اولیه سهام اما زمان قابل‌معامله‌شدن سهم شرکت در بازار سهام است. در عرضه اولیه بلافاصله در روز بعد از عرضه، نماد شرکت بازشده و با دامنه‌نوسان ۵‌درصدی آماده معامله می‌شود. در پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی اما پس از اتمام فرآیند، باید مراحل مربوط به ثبت شرکت دنبال شود.

این مرحله ممکن است روزها یا ‌ماه‌ها به درازا بکشد، پس از آن است که شاهد بازگشایی نماد معاملاتی در بازار سهام و انجام دادوستد خواهیم بود. نکته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای که باید مورد‌توجه سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاران قرار گیرد.

۴- همچنین عرضه اولیه در بازارهای بورس و فرابورس انجام می‌شود اما در پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی، شرکت بعد از ثبت، در بازار پایه درج می‌شود.‌ بنابراین پذیره‌نویسی نسبت به عرضه اولیه دارای ریسک بالایی است.

افزایش سرمایه از روش صرف سهام چیست؟

زمانی که سهامداران حق استفاده از حق‌تقدم را از خود سلب کنند و سهام جدید را به سهامداران جدید واگذار کنند، افزایش سرمایه از محل صرف سهام با سلب حق‌تقدم رخ می‌دهد. همان رویدادی که قرار است در واگذاری سهام پرسپولیس و استقلال رخ دهد.

در افزایش سرمایه به روش صرف سهام به‌جای انتشار سهام عادی با ارزش اسمی، پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی سهام جدید ناشی از این عمل به قیمت بازار انجام می‌گیرد. منظور از صرف سهام، اضافه ارزش سهام یعنی مابه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌التفاوت ارزش بازاری و اسمی سهام است. در مجموع این نوع افزایش سرمایه به یکی از سه طریق زیر عمل می‌شود:

۱- سهام جایزه برای سهامداران قبلی: در این حالت، مازاد پرداختی بابت فروش سهام جدید نسبت به ارزش اسمی هر سهم، یعنی هزار ریال، در قالب صرف سهام ثبت می‌شود و متناسب با آن سهام جدید بین سهامداران قبل از افزایش سرمایه از محل صرف سهام با سلب حق‌تقدم توزیع می‌شود؛ چون فروش سهام جدید در بازار به قیمتی پایین‌تر از قیمت پایانی روز فروش انجام می‌شود، محاسبات به‌نحوی است که ارزش ثروت سهامداران قبل از افزایش سرمایه از محل صرف سهام، با ارزش ثروت آنها بعد از دریافت سهام جایزه از محل صرف سهام، برابر باشد.

البته پس از بازگشایی، ممکن است بابت تغییرات انتظارات این ثروت دستخوش تغییر شود، اما محاسبات قیمت تئوریک به نحوی است که ثروت سهامداران پیشین تغییر نکند. به تعبیری، قوانین به شکلی تنظیم شده‌اند که افزایش سرمایه شرکت از محل آورده نقدی، منجر به کاهش یا افزایش ارزش سهامداران پیشین نشود.

۲- سود نقدی: در این حالت، مازاد پرداختی بابت صرف سهام نسبت به ارزش اسمی هر سهم، یعنی هزار ریال، در قالب سود نقدی بین سهامداران قبلی توزیع می‌شود تا قیمت هر سهم کاهش یافته به قیمت تئوریک به‌علاوه میزان سود نقدی دریافتی بعد از افزایش سرمایه از محل صرف سهام با سلب حق‌تقدم، برابر با ارزش دارایی سهامداران پیش از دعوت به مجمع شود.

این حالت و محاسبات آن دقیقا مشابه با حالت سهام جایزه ثبت می‌شود و متناسب با آن سهام جدید بین سهامداران قبل از افزایش سرمایه از محل صرف سهام توزیع می‌شود، چون فروش سهام جدید در بازار به قیمتی پایین‌تر از قیمت پایانی روز فروش انجام می‌شود، محاسبات به‌نحوی است که ارزش ثروت سهامداران قبل از افزایش سرمایه از محل صرف سهام با سلب حق‌تقدم، با ارزش ثروت آنها بعد از دریافت سود نقدی از محل صرف سهام، برابر باشد.

این روش برای شرکت مطلوبیت چندانی ندارد؛ چراکه منجر به خروج نقدینگی از شرکت می‌شود.

۳- انتقال صرف سهام به اندوخته شرکت: در این حالت، مازاد پرداختی بابت صرف سهام نسبت به ارزش اسمی هر سهم، یعنی هزار ریال، در قالب اندوخته صرف سهام ثبت می‌شود و شرکت می‌تواند برای تامین‌مالی طرح‌های جاری یا توسعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای خود از آن استفاده کند.

به این دلیل که در این روش، از محل صرف سهام افزایش سرمایه رخ می‌دهد، قیمت سهام جدید بالاتر از روش‌های اول و دوم تعیین و در بازار به‌فروش می‌رسد.

این روش به دلیل مزایایی که برای تمام سهامداران دارد و آورده نقدی بیشتری که برای شرکت فراهم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، روش ارجح افزایش سرمایه است که اخیرا مورد‌توجه قرار گرفته و مصوبه مجلس شورای اسلامی برای معافیت افزایش سرمایه از محل صرف سهام با سلب حق‌تقدم قائل به این حالت است.

در این روش، شرکت سهام خود را به مبلغی بیش از قیمت اسمی و از طریق پذیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی به فروش رسانده و تفاوت حاصل از قیمت فروش و قیمت اسمی سهام را، به حساب اندوخته منتقل یا در ازای آن سهام جدید (سهام جایزه) به سهامداران قبلی می‌دهد.

منبع: دنیای اقتصاد اخبار مرتبط ۱۰:۲۳:۵۸ بازار سهام در سطح انتهایی یک روند اصلاحی است ۱۲:۱۷:۴۳ موفقیت عرضه اولیه سهام دارویی برکت با متعهد پذیره نویس تضمین شده ۰۹:۰۴:۱۱ فرابورس جزییات پذیره نویسی سهام استقلال را اعلام کرد ۰۰:۴۸:۳۶ سهام استقلال و پرسپولیس چند؟ ۱۰:۵۶:۲۳ چند نکته درباره ارزشیابی سهام دو باشگاه استقلال و پرسپولیس ۰۶:۴۸:۰۱ داغ عرضه های اولیه هنوز تازه است

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: عرضه اولیه پذیره نویسی سهام باشگاه استقلال و پرسپولیس عرضه اولیه سهام سهام جایزه ارزش اسمی فروش سهام سهام جدید ارزش ثروت سود نقدی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۲۲۶۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اهمیت توسعه میادین مشترک کشور با سرمایه مردمی و توان بخش خصوصی

توسعه زیرساخت‌های کشور، به ویژه در صنعت نفت اهمیتی دو چندان دارد. این بخش محرک‌ اصلی اقتصاد کشئر محسوب می‌شود و اهمیتی حیاتی دارد. تقویت و توسعه این بخش نه تنها به افزایش تولید و کارآیی منجر می‌شود، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز رشد اقتصادی در سایر بخش‌ها نیز باشد. شرکت‌های سهامی عام پروژه در این میان نقشی کلیدی ایفا می‌کنند، زیرا امکان پذیرش سرمایه‌گذاری‌های گسترده و مشارکت جمعی سرمایه‌گذاران را فراهم می‌آورند. این امر به نوبه خود، باعث تسریع در اجرای پروژه‌ها و کاهش وابستگی به منابع مالی دولتی می‌شود و دیگر پروژه‌های زیرساختی نیمه تمام نمی‌ماند.

استفاده از مدل جدید سرمایه‌گذاری با تضمین کف سود به عنوان یک ابزار مؤثر برای تسریع در اجرای پروژه‌ها و افزایش اطمینان در بین سرمایه‌گذاران عمل می‌کند. این امر نه تنها باعث بهبود عملکرد پروژه‌ها و افزایش سودآوری می‌شود، بلکه به تقویت کلی صنعت و بهبود زیرساخت‌های کشور کمک می‌کند. استفاده از سهام پروژه به عنوان یک ابزار مالی امکان جذب سرمایه‌های عظیم و دستیابی به منابع مالی مورد نیاز برای پیشبرد پروژه‌های بزرگ را فراهم می‌آورد. در کشورهایی مانند ایران که به دنبال توسعه و نوسازی زیرساخت‌های خود هستند، به‌ویژه در بخش‌های کلیدی مانند صنعت نفت، استفاده از این سهام می‌تواند به یک استراتژی اصلی تبدیل شود.

علاوه بر این، استفاده از سهام ممتاز در شرکت‌های سهامی عام پروژه مزایای قابل توجهی را به همراه دارد. سهام ممتاز، که اغلب حقوق ویژه‌ای مانند اولویت در پرداخت سودها و حق رأی متفاوت در مجامع عمومی را به همراه دارد، می‌تواند برای جذب سرمایه‌گذارانی که به دنبال امنیت بیشتر و بازدهی قابل پیش‌بینی هستند، جذاب باشد. این نوع سهام به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا منابع مالی استراتژیک را برای پروژه‌های خاص تأمین کنند، بدون آنکه از حقوق سهامداران دیگر کاسته شود.

در نتیجه، استفاده موثر از شرکت‌های سهامی عام پروژه و سهام ممتاز می‌تواند به عنوان یک راهبرد مالی محور در پیشبرد توسعه زیرساخت‌های ملی، به ویژه در صنعت نفت، عمل کند. این رویکرد نه تنها به تقویت بخش‌های استراتژیک اقتصاد کمک می‌کند، بلکه در عین حال، به بهبود شرایط اقتصادی کلی کشور و ارتقاء استانداردهای زندگی مردم منجر می‌شود.

صنعت نفت به عنوان یکی از منابع اصلی درآمد و انرژی کشور، نه تنها نقش کلیدی در اقتصاد دارد، بلکه توسعه و گسترش زیرساخت‌های این صنعت می‌تواند تأثیرات مثبت و گسترده‌ای بر سایر بخش‌های اقتصاد و زندگی روزمره مردم بگذارد، فروش سهام به عموم مردم، می‌تواند منابع مالی لازم برای پروژه‌های بزرگ را تامین کرده و در عین حال شفافیت و اعتماد سرمایه‌گذاران را نیز حفظ کنند و با ارائه فرصت‌های سرمایه‌گذاری مطمئن، زمینه‌ساز رشد اقتصادی پایدار شود.

با تصویب ماده ۱۵ برنامه هفتم توسعه، صحنه‌ای جدید در صنعت نفت و گاز کشور گشوده شده است؛ دیوارهای انحصاری که سال‌ها بخش نفت و گاز را در بر گرفته بود، فرو ریخته و بستری برای مشارکت همگانی در این صنعت حیاتی فراهم آمده است. این تغییرات به‌معنای واقعی کلمه امکان بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز را به مردم و بخش‌های خصوصی واگذار کرده و همه آحاد جامعه را در فرآیند تولید و توسعه این منابع دخیل کرده است.

این رویکرد جدید نه تنها درهای صنعت نفت را به روی سرمایه‌های ملی باز می‌کند، بلکه باعث تحرک بیشتر در سایر بخش‌های اقتصادی نیز می‌شود. نفت و گاز به‌عنوان موتورهای محرکه اقتصاد کشور، نقش محوری در ایجاد رونق و توسعه اقتصادی دارند.

با تقویت بخش نفت و گاز از طریق مشارکت‌های مردمی، سایر صنایع وابسته نیز شاهد افزایش فعالیت و توسعه خواهند بود، از صنایع پتروشیمی گرفته تا بخش‌های خدماتی و ساخت‌وساز که همگی به نوعی به این ماده حیاتی وابسته‌اند. ماده ۱۵ برنامه هفتم توسعه بدین ترتیب، زمینه‌ساز یک جهش تولیدی قابل توجه با استفاده از سرمایه‌گذاری‌های داخلی و مشارکت عموم مردم شده است، تا همگان بتوانند در بهره‌برداری و توسعه منابع نفت و گاز سهیم باشند و از مزایای اقتصادی آن به طور مستقیم و غیرمستقیم بهره‌مند گردند. این رویکرد نویدبخش دورانی نو در تاریخ اقتصاد ایران است، که در آن مشارکت و سهم خواهی مردمی نقش بسزایی در تعیین مسیر توسعه کشور خواهد داشت.